Dallimi ndërmjet neve dhe atyre

Duhet të jetë e qartë se ne si musliman dallojmë prej popullit të perëndimit në lidhje me kufirin e tyre. Pse ne dallojmë? Për arsye se ne nuk duhet të mendojmë apo të sillemi apo të jetojmë sikurse ata. Ky dallim është vendimtarë, dhe ta kuptosh këtë donë të thotë të jesh i fortë - të kesh mundësi inshAllah që ti përballosh fushatës së kufrit të cilën e kanë filluar për të na ndryshuar dhe për të na thyer neve; fushatë për të na ndryshuar islamin tonë, që të na thyejnë bindjen tonë totale ndaj Allahut subhane te`ala e cila është esenca e fesë sonë, mënyra e jetës sonë.

Mosbesimtarët e kanë bërë të qartë se njëri prej qëllimeve të tyre në luftën - kryqëzatën - të cilën e kanë filluar që të na ndryshojnë fenë tonë; në, siç ata e shohin atë sipas termit të tyre "ta sekularizojnë" atë; që ta përshtatin islamin sipas mënyrës se tyre të kufrit, siç janë të qarta këto mënyra (të mosbesimit) në demokraci, në koncept të kombit, të shtetit. Kjo është çka ata dëshirojnë - derisa edhe kërkojnë - që ne të mendojmë sipas termave të mosbesimit, dhe që ti përdorim konceptet e tyre të mosbesimit. Ata e kërkojnë që ne të kemi ligje të bazuara në idetë e tyre të mosbesimit; ata kërkojnë që ne të kemi të ashtuquajtura shtete kombëtare të ndara ku kufijtë do ti definojnë ata dhe traktatet e tyre; ata kërkojnë prej neve që ne të kemi "demokraci" në të ashtu quajtura "Shtete" dhe se ne duhet ta pranojmë që të mposhtemi prej organizatave të tyre të mosbesimit siç është e ashtu quajtura "Kombet e Bashkuara"

Por ne jemi të urdhëruar që ti largohemi imitimit të kafirave-mosbesimtarëve:

"E kush nuk gjykon me atë që e zbriti All-llahu, ata janë kafira-mohues." 5:44

Është transmetuar se Pejgamberi Muhamedi (salallahu alejhi ve selem) ka thënë: "Kushdo që e imiton një popull, atëherë ai është njëri prej tyre." (i transmetuar prej Ahmedit dhe Ebu Davudit).

Kjo nuk zbatohet vetëm ndaj imitimit të mosbesimtarëve në pamjen e jashtme, në traditat e tyre, në mënyrën e jetës së tyre, por gjithashtu ti imitosh ata edhe në mënyrën se si ata mendojnë - si ata e kuptojnë botën, dhe se si veprojnë ata sipas atij kuptimi. Muslimanët duhet ta dinë dhe ta pranojnë të vërtetën themelore se islami donë të thotë se nuk duhet të mendojmë në të njëjtën mënyrë sikurse kafirat-mosbesimtarët. Ne duhet ta dimë dhe ta pranojmë dhe të veprojmë mbi faktin se islami dhe mënyrat e perëndimit, mënyrat e kufrit asnjëherë nuk mund të jenë në pajtueshmëri. Pra ose do të ketë besim - ose do të ketë bindje e cila është islam - apo do të ketë kufr-mosbesim. Nuk ka gjendje të mesme; nuk ka ujdi me mënyrat, të menduarit, konceptin e kafirave-mosbesimtarëve, sepse siç Allahu subhane te`ala e ka shpall se, e vërteta është dalluar prej të pavërtetës, dhe mënyra jonë, mënyra e islamit, është e kompletuar dhe e përkryer:

"Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe." 5:3

"Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut (për ta pasuar)." 33:21

Si duhet të manifestohet ky dallim fundamental në mënyrat tona te të menduarit? Manifestohet vetvetiu gjatë refuzimit tonë që të mendojmë për islamin sipas termeve të kafirave-mosbesimtarëve. Manifestohet vetvetiu gjatë refuzimit tonë që të biem në ujdi me mënyrat e të menduarit të kafirave, pasi që këto mënyra janë sipas termeve dhe koncepteve të tyre.

Çka donë të thotë kjo sipas termit praktik? Donë të thotë se ne duhet ta pranojmë se islami është i pa garueshëm me "demokracinë," i pa krahasueshëm me konceptet e kafirave për"shtetin", dhe ndarjes së botës sipas kafirave në "kombe". Donë të thotë se nuk ka dhe asnjëherë nuk mund të këtë një gjë të tillë si "politika" islame. Ku donë të thotë se islami nuk është "fe".

Ndërsa islami është feja jonë - mënyra e jetës sonë, e kompletuar dhe e përkryer dhe se feja jonë është një rrugë ku duhet ta bëjmë të manifestueshme Kuranin dhe Sunetin. Që donë të thotë se të vetmin dallim që duhet ta pranojmë në botë është dallimi në besimtarë dhe jobesimtarë; ndërmjet dar el-harrb (në vendet jo-muslimane, të luftës) dhe (në vendet muslimane) dar el-islam. Donë të thotë se ne e pranojmë se Kurani dhe Suneti mund të manifestohet në botë, përmes Sheriatit, përmes sijasa (aplikimi praktik i Kuranit dhe Sunetit, siç ka thënë Ibn Tejmija) - përmes besës së dhënë ndaj një emiri-lideri i cili i përmbahet islamit, e implementon islamin. Qe donë te thotë se i vetmi qellim i Dar el-Islamit është qe ti përmbahet, ta propagandoje, Islamin dhe vetëm Islamin.

Ne nuk kemi nevoje për "demokraci". Ne nuk kemi nevoje për "kombe". Ne nuk kemi nevoje për "qeveri". Ne nuk kemi nevoje për "politika" dhe "fe" dhe kufre artificiale, ndarjet te cilat i kane bere ndërmjet tyre kafirat. Ne kemi nevoje vetëm për islam- te pastër dhe te thjeshte.

"O Pejgamber! All-llahu të mjafton ty dhe besimtarëve që janë me ty." 8:64

Realiteti është se kafirat-pabesimtaret na e kane friken - ata kane frike prej fuqisë te cilën na e jep islami; ata kane frike prej dliresis sonë. Po, mos te frikësohemi prej përdorimit te kësaj fjale - dëlirësi, te pastërti. Për shkak te frikës qe kane përpjekën aq shume qe te na poshtersojn neve, qe te përkulemi para tyre personalisht, dhe te përkulemi para idileve te tyre te demokracisë, te shteteve, kombeve. Për këtë arsye ata përpjekën qe ti poshtërojnë muxhahidet te te cilët ata i kane zënë dhe qe i kane burgosur ne vendet sikurse ne Guatenamo dhe ne Ebu Garib, për këtë ata i torturojnë myslimanet e zenur dhe nuk tregojnë respekt ndaj Kuranit dhe mosrespektimi i tyre ndaj shenjave te jashtme te tona ne nenshtrueshmerin tone ndaj Allahut subhane ve te`ala siç është hixhabi. Çdoherë le ta kujtojmë se çka ka thënë një aleate felëshues i kokës se kufrit-Amerikës kur ishte duke e torturuar një mysliman (Benjamin Muhamedi) i cili e kishte pyetur "pse" (po e torturon). Ky shërbëtore i pabesimtareve me nënçmim i kishte thënë: "Ne mënyrë qe te poshtërojmë ty. Kështu qe kur te shkosh prej këtu ti do ti kesh këto gërvishtje dhe kurrë nuk do te harrosh. Kështu qe te kesh frike çdoherë qe te beshe diç tjetër përveç se çka dëshiron Amerika..."
Le ta kujtojmë këtë felëshues te pandershëm duke iu përkulur kafirave, dhe me dhjetëra mija apo qindra mija sikurse ai ne Irak, Afganistan, Egjipt dhe ne Token e Dy Vendeve te Shenjta (Arabi Saudite), dhe gjetke, dhe le ta kujtojmë obligimin tone el-velas vel-berra (miqësisë dhe armiqësisë për hir te Allahut):

"Po atë (propagandë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët), t'ju frikësojë, po ju mos u frikësoni prej tyre, frikësomëni Mua, nëse jeni besimtar." 3:175

"As jehuditë, e as krishterët kurrë nuk do të jenë të kënaqur me ty deri sa ta pasosh fenë e tyre." 2:120

Mënyra jone islame është mënyra e cila e kupton mençurin si nënshtrim ndaj Allahut - kjo është domethënia e vërtet dhe islamike e mençurisë, diturisë, për neve myslimaneve. Te kemi friken e Allahut subhanehu ve te`ala; ti njohim shenjat e Allahut subhanehu ve te`ala; qe me modesti ti nënshtrohemi Allahut subhanehu ve te`ala; qe pastaj ta arrijmë qëllimin e jetës sonë këtu ne toke. Kjo është dituria me e përkryer dhe e rëndësishme prej te gjitha diturive.

"Po All-llahut ia kanë frikën nga robërit e Tij vetëm dijetarët," 35:28

"E, edhe për ta vërtetuar të dijshmit se me të vërtetë ai (Kur'ani) është i vërtet prej Zotit tënd dhe kështu t'i besojnë atij (Kur'anit) dhe (zemrat e tyre) të binden ndaj tij. E All-llahu patjetër do t'i udhëzojë ata që besuan (përqafuan) në rrugën e drejtë." 22:54

"Kjo (islami dhe Kurani) është rruga e Zotit tënd, është e drejtë, Ata e kanë vendin e shpëtimit (xhennetin) te Zoti i tyre" 6:126-127

Dhe akoma kafirat presin dhe kërkojnë që ne ta lavdërojmë atë që ata e lavdërojnë; dhe që ne ti pasojmë ata dhe rrugët e tyre të pafe. Ata presin dhe kërkojnë që ne të ndryshojmë; që ne ta braktisim dëlirësin tonë - pastërtinë, bukuri, e cila vijë prej Allahut subhanehu ve te`ala; dhe të cilën Ai e dhuron nëse Ai ashtu dëshiron, robërve të Tij, të cilët i janë të bindur, të cilët i nënshtrohen jo vetëm nga pamja e jashtme por edhe në zemrat e tyre, në mendjet dhe mënyrat e të menduarit të tyre.

Prandaj le ta japim besën për xhihad; besë për urdhërim në të mirë dhe ndalim prej të keqes, besë për sendërtimin e Hilafetit; besë për vetëflijim, në mënyrë që ta kryejmë obligimin tonë si musliman - obligimi i cili na është dhënë prej Allahut subhanehu ve te`ala; obligim për të ju kundërvu kafirave në kufrin e tyre; që ti kundërvihemi atyre që miqësohen me kafira, dhe një obligim që ta bëjmë fenë tonë, mënyrën e jetës sonë triumfuese në këtë botë. Nëse ne e kryejmë këtë obligim, ne do të jemi prej atyre të cilët do të arrijnë sukses, siç thotë Allahut subhanehu ve te`ala:

"Kurrsesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e All-llahut. Përkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti i tyre. Janë të gëzuar me atë që u dha All-llahu nga të mirat e Tij, dhe atyre që kanë mbetur ende pa i bashkuar radhëve të tyre, u marrin myzhde se për ta nuk ka as frikë dhe as që kanë pse të brengosen. Ata janë të gëzuar me begati e dhurata që ua dha All-llahu, e s'ka dyshim se All-llahu nuk ua humb shpërblimin besimtarëve. Të cilët edhe pasi i goditi plaga iu përgjigjën All-llahut dhe të dërguarit. E për ata prej tyre që bënë, mirë dhe u ruajtën, është një shpërblim i madh." 3:169-172

"Kushdo qe vdes pa bese ne qafen e tij vdes me një vdekje te xhahiljetit" Sahih Muslim, 20 (Kitab Al-Imara) 4562

"O ju që besuat, ç'është me ju, që kur ju thuhet: "Dilni në (luftë) rrugën e All-llahut!", ju u rënduat në vend (si të ishit të gozhduar). A mos ishit më të kënaqur me jetën e kësaj bote, se sa me atë të ardhmen? Përjetimi i jetës së kësaj bote ndaj asaj të ardhmes, nuk është asgjë." 9:38

"All-llahu bleu prej besimtarëve shpirtrat dhe pasurinë e tyre me xhennet. Luftojnë në rrugën e All-llahut, mbysin dhe mbyten. (All-llahu dha) Premtim të cilin e vërtetoi në Tevrat, Inxhill e Kur'an. E kush është zbatues më i sigurt i premtimit të vet se All-llahu? Pra, gëzonju tregtisë që e bëtë me Të. Ky është suksesi i madh." 9:111

Allahu te`bareke ve te`ala ka thënë: "E ju përgatituni sa të keni mundësi force, (mjete luftarake), e kuaj të caktuar për betejë kundër atyre (që tradhtojnë) e me të, (me përgatitje), ta frikësoni armikun e All-llahut, armikun tuaj." (8:60) Prandaj, Ai e bëri obligim për neve që ti tmerrojmë ata. Ndërsa ata të cilët ju ndihmojnë atyre, duke i furnizuar ata me ndonjë gjë, nuk është duke i tmerruar ata - përkundrazi, ata janë duke ju ndihmuar atyre në paturpësinë dhe mëkatin e tyre." Ibn Hazm (Rrahimullah): Ilam el-Muvakin (2/121)

"Xhihadi është i vazhdueshëm me çdo grup të muslimanëve dhe një person mund të bëjë xhihadë vetë apo me liderët... xhihadi është një akt adhurimi dhe një obligim i cili është ligjshëm deri në ditën e gjykimit. Asgjë s'mund ta bëjë atë të pavlefshëm." Shejh Muhamed el-Magdisi.

"Ne nuk jemi duke luftuar për një pëllëmbë toke, e as për disa kufij imagjinues... sikurse që nuk po luftojmë këtu që ta zëvendësojmë tagutin perëndimor me një tagut arab. Përkundrazi , xhihadi ynë është fisnik, krenarë dhe i shenjët. Se ne luftojmë që fjalën e Allahut tebareke ve te`ala ta bëjmë supreme dhe që ta bëjmë mënyrën e jetës plotësisht për Allahun...?donjëri i cili e kundërshton këtë qëllim, apo bëhet pengesë në rrugë të këtij qëllimi është armiku ynë, dhe shënjestër e shpatave tona." Shejh ez-Zarkaui (rrahimullah).

Allahu subhane te`ala na mbrojt prej të gjitha formave të xhahiljetit dhe të thirrjeve fisnore-kombëtarë, na falë për gabimet tona, dhe na udhëzo për dhe na mbaj në rrugë të drejtë.

Abdul Aziz
botaislame.com